12 Eylül dönemiyle başlayan üniversiteleri ehlileştirme projesi bugün farklı bir boyutta karşımıza çıkmaktadır. Başta YÖK olmak üzere oluşturduğu baskı aygıtlarıyla üniversite gençliğini "kazandığını" uman devlet, günümüzde eğitimin metalaşması, piyasalaşması için çaba sarf etmektedir. 2 Kasım tarihli Resmi Gazete'de yayınlanan şu satırlar ;

"Yükseköğretimin yarı-kamusal bir hizmet olması ve kişisel getiri oranlarının sosyal getiri oranlarına göre fazla olması sebebiyle öğrenci katkı paylarının yükseköğretimin finansmanındaki payının arttırılması gerekmektedir."

Ve Milli Eğitim Bakanı Hüseyin Çelik'in söylediği şu sözler ;

"Eğitimin devlet bütçesine ne kadar yük getirdiğinin bilincindeyiz. Bu alanda ne kadar teşvik yaparsak devletin yükü o nispette hafifleyecektir."

Devletin eğitime nasıl baktığını kanıtlar niteliktedir. Okullar ticarethane, öğrenciler müşteri, eğitim ise alışveriş konusu olan mal

Bu projenin amacı burjuvaziye yeni bir pazar açmanın yanı sıra üniversite kapılarını emekçi çocuklarına kapatarak, belli bir seçkin azınlığın yararlandığı ayrıcalık haline getirmektir. Bu planlarıyla hem okullardan kar sağlayacak, hem de geçmişten günümüze toplumun muhalif kesimini oluşturan üniversite gençliğini ve özelde üniversite içinde bu muhalif kesimi oluşturan emekçi çocuklarını toplumsal alandan eleyeceklerdir.

Peki bu büyük saldırıya karşı üniversite gençliği ne yapıyor ? Kendi okuduğum okul adına söylemek gerekirse iki-üç cılız eylemlilik haricinde hiçbir şey.

Marmara Üniversitesi, muhalif gençliğin yoğun olarak örgütlendiği İstanbul Üniversitesi'ndeki bu hareketliliği bastırması için kurulmuş bir kurumdur. Bu sebeple yönetim kadrosu gerici-faşist tabana dayanmaktadır. Bu gerici-faşist hareketlilik birkaç kampus hariç üniversite genelinde de kendini göstermekte, en ufak bir sol ses bile satırlarla, döner bıçaklarıyla sindirilmeye çalışılmaktadır.

Bu faşist örgütlülüğün dışında kalan gençliğin büyük bir kesimi ise sürdüğü rujun markasına, sahip olduğu haklardan daha fazla değer veren, giydiği kotun ilgi çekmesini, ülkede gelişen olaylardan daha fazla takip eden bir boş vermişlik, yozlaşmışlık içinde.

Ancak tüm bu söylediklerimizden son derece karamsar olduğumuz anlaşılmasın, tarih bize hak arama mücadelelerinin en imkansız koşullardan bile yükselebildiğini ve başlangıçta hayal olarak görülen hakların kazanılabildiğini göstermiştir.

Bu nedenle gerek bulunduğumuz üniversitede, gerekse diğer üniversitelerde YAŞASIN EMEKÇİ ÜNİVERSİTELERİ şiarının daha gür seslerle çıkacağının bilincindeyiz. Önümüzde mücadele dolu günler var, biz bu günlere hazırız.

Marmara Üniversitesi'nden TÜM-İGD'li ilerici gençler